زندگی 18

كسي را به زندگيمان راه دهيم كه

براي بودن كنارش مجبور نباشيم دست به

چارچوب ها و اندازه هامون بزنيم

و از تمام خواسته ها و علايقمون بگذريم ؛

كسي كه با بيل و كلنگ به سراغ افكارمون نيومده

كه آنهارا خراب كنه و بعدش اونجور كه دلش مي خواد

افكار جديد برامون بسازه ؛

كسي كه به خاطر كسب رضايتش مجبورنباشيم

طرز صحبت كردنمون را عوض كنيم و مدل ديگه اي راه بريم ؛

كسي كه الان ما را دوست نداره و عاشق بالقوه هاي ماست

كه هنوز به دست نياورديم؛

يا كسي كه الان ما و خودمون رو دوست نداره بلكه عاشق

آدم خود ساخته ي خودشه ؛ به درد ما نمي خوره ؛

اينطوري وقتي از خودمون فاصله مي گيريم و اون آدم جديده ميشيم

بعد از مدتي خودمون را نمي شناسيم ؛
اونوقته كه گيج و مبهوت و مثل يك مجسمه فقط تحت كنترليم ؛

درستش را بخوايم اينه كه كسي را به زندگيمون بياريم

كه ما رو همينطور كه هستيم با تمام نقاط ضعف و قوتمون

ببينه و بخواد ولي ما حاضر باشيم براي رضايت بيشتر او

خودمون را با عشق تغيير بديم

دكتر_نيلوفر_اله_وردی